سایت تخصصی خرید و فروش فیش حج

۴۷۶ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «انتقال فیش حج» ثبت شده است

برگزاری جشنواره قصه گویی به صورت مجازی در یزد

ه گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز یزد، مهدی آرایی گفت: آخرین مهلت برای بارگذاری قصه‌های بخش ملی در سایت کانون ۱۵ خرداد است، اما کسانی که در بخش ۹۰ ثانیه‌ای و پادکست مایل به شرکت در بیست و سومین جشنواره بین المللی قصه گویی هستند، تا مرداد فرصت دارند.وی افزود: بیست و سومین جشنواره بین المللی قصه گویی همانند سال‌های قبل برای سنین مختلف در بخش‌های گوناگونی، چون پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها، نقالی (پرده‌خوانی)، معلمین و مربیان ۱۲ تا ۱۸ سال، ۹۰ثانیه‌ای و ... فعالیت می‌کند.کارشناس فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان ادامه داد: بارگذاری قصه‌ها به شکل فیلم، پادکست و صوتی در سایت کانون انجام می‌شود.آرایی تصریح کرد: علاقه‌مندان به شرکت در رقابت صحنه‌ای جشنواره در سه گروه سنی دختر و پسر (۱۲ تا ۱۸ سال)، زنان و مردان (۱۸ سال به بالا) و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها تا ۱۵ خرداد می‌توانند با مراجعه به پایگاه جشنواره به نشانی www.kanoonfest.ir نسبت به ثبت‌نام و ارسال آثار خود اقدام کنند.وی ادامه داد: امسال نقالی هم به این جشنواره به شکل رسمی تری برای کسانی که بخواهند در نقالی یا پرده‌خوانی طبع آزمایی کنند، توجه شده است.آرایی با اشاره به این‌که مرحله پایانی بیست‌وسومین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هم‌زمان با شب یلدا در صورت ادامه شرایط کرونایی به صورت مجازی برگزار می‌شود، گفت: از خانواده‌ها، نوجوانان و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها و هنرمندان عرصه‌ی قصه‌گویی دعوت می‌شود با ثبت نام و شرکت در این جشنواره به غنای هنر قصه‌گویی در استان یزد کمک کنند.

 

سایت تخصصی فیش حج محمد

سایت آگهی فیش حج

اینستاگرام حج محمد

مشاوره رایگان حج و زیارت

کانال تلگرام حج محمد

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

شرایط نشر کتاب اصلا خوب نیست

گروه فرهنگ و هنریکتاپرس، الهام احمدی، شاعر و نویسنده،متولد اردیبهشت 1357 در شهر باران (رشت ) است و ساکن تهران . تحصیلات دانشگاهی را در رشته کارشناسی ارشد ادبیات به پایان رسانده و مدیر و صاحب امتیاز موسسه انتشارات تیماج است.

گفتگوی یکتاپرس را با الهام احمدی می خوانیم:

از شعر شروع کنیم. وقتی می گوییم شعر چه چیز از ذهن تان می گذرد ؟

قدیمی تر ها می گفتند کلام مخیل و موزون ولی برای من شعر تعریف پذیر نیست . چیزی فراتر از کلام موزون و مقفی است . نمی خواهم تعریف جدیدی به تعاریف موجود اضافه کنم ، همین قدر بگویم که زندگی روزمره به همان اندازه که به ریاضیات و علوم تحقیقی وابسته است به همان نسبت هم به ادبیات و هنر وابستگی دارد .شما شعر و بالطبع آن موسیقی را از زندگی بگیرید ، چه چیز برایمان باقی می ماند ؟ شعر وجه هنری زبان است و اینقدر برایم جاذبه دارد که اگر نخواهم هم مرا دنبال خودش می کشد.

گفتگویمان را با شعر کلاسیک ادامه دهیم . برای مخاطب خاص ادبیات و مخاطب عام آشنایی با ادبیات کلاسیک چقدر اهمیت دارد ؟

ادبیات کلاسیک پایه ی زبان و گویش امروزی ما است. مخاطب خاص ادبیات و بالطبع شاعر معاصر باید به میراث کهن زبان و سیر تحولات آن اشراف داشته باشد و نیز با  زبان معاصر و عناصر شعری یش مانند ساختار و محتوا همپای زمانه رشد کرده باشد .
 نطامی عروضی در چهارمقاله می گوید : شاعر بدین درجه نرسد الا که در عنفوان جوانی بیست هزار بیت از اشعار متقدمان یاد بگیرد و ده هزار کلمه از آثار متاخران پیش چشم کند و پیوسته دواوین استادان همی خواند ویاد همی گیرد که درآمد و بیرون شد ایشان از مضایق  سخن بر چه وجه  است.
این یعنی در نظر گرفتن زبان و نحوه بیان قدیمی ها و توجه به تغییرات زبان معاصر .
 
با توجه به جمله آخری که از نظامی عروضی نقل کردید ، بنظر شما شعر گفتن امری اکتسابی است یا ذاتی ؟

این نظر شخصی من است و شاید عمومیت نداشته باشد اما فکر می کنم شعر چیزی نیست که با آموختن قابل دستیابی باشد . باید قریحه و جوهره اش وجود داشته باشد . از طرفی وجود قریحه ی صرف هم از شخص  ، شاعر موفقی نمی سازد . این استعداد ذاتی باید با آموزش و قرار گرفتن در مسیر درست ، جهت دار شود و به شکل بالفعل دربیاد.

کمی هم به ادبیات معاصر بپردازیم . فکر می کنید ساختار زبان در ادبیات معاصر چه تفاوتی با ادبیات کلاسیک دارد ؟

ویژگی بارز ادبیات معاصر ، خصوصا در دهه اخیر را باید راه یافتن واژه ها و عناصر زبان محاوره به شعر دانست .گرایش به ساده نویسی یکی دیگر از این ویژگی هاست. در شعر معاصر محدودیت موضعی برای شاعر وجود ندارد. از بیان احساس گرفته تا موضوعات گونانون سیاسی و اجتماعی و اتفاقات منتشر شده در رسانه ها همه می توانند مضامین سرودن شعر باشند .

از دیگر خصوصیات قابل ذکر شعر معاصرمتروک شدن وزن های دشوار و استقبال شاعران از وزن هایی است که با زبان محاوره ای رایج و لحن طبیعی گفتار متناسب تر و هماهنگ تر هستند.

توصیف ها طولانی نیست و کمتر به تشبیه های مرکب برمی خوریم .صور خیال ها جدید و ابتکاری هستند.در کل شاعر معاصر برای استفاده از صنایع بدیع و بیان کمتر خودش را به تکلف می اندازد.

در بحث معشوقه شناسی می توانیم بگوییم که معشوق ی شعر معاصر زمینی و عینی است و مانند معشوقه های سبک عراقی قابلیت تاویل عرفانی ندارد. 

ورود لغات و اصطلاحات عامیانه باعث گسترش طیف مخاطبان شعر شده است ، طوری که هر مخاطبی با هر نوع سلیقه ، شعر و شاعر مورد علاقه اش را پیدا می کند.

رابطه ی شاعر و مخاطب نسبت به دهه های قبل چه تغییری کرده است ؟

 به لطف شبکه های احتماعی شاعر ارتباط نزدیکی با مخاطب دارد .بنظرم تعامل شاعر و مخاطب اتفاق خوبی است .به لطف همین ارتباط و نزدیکی است که شاعر علاوه بر مخاطب خاص، نقد و نظر های مخاطب عام را هم می بیند و برای بهبود فضای شعری یش از این نظرات بهره می برد.

قائل به شعر مردانه و شعر زنانه هستید؟

نمی توانم بگویم خیر ! به زعم بعضی دوستان قائل به شعر زنانه و مردانه هستم . نوع بیان احساسات ، اصطلاحات ، زبان ، دغدغه ها و معشوق شاعرزن متفاوت از شاعر مرد است پس طبیعی است که جنس شعرشان هم متفاوت باشد.

وقتی شعری می خوانیم حتی اگر نام شاعرش را ندانیم می توانیم جنسیت شاعرش را حدس بزنیم .بنظرم این تفکیک جنسیت اتفاق تبعیض آمیزی نیست و نباید با حساسیت به آن پرداخت.

چه شعر یا چه شاعری را ماندگار می دانید؟

سخت است که فاکتور ثابت  تاثیرگذاری را برای ماندگاری شعر یا شاعر بیان کنم اما فکر میکنم شاعری که زبان خودش را پیدا کرده ، صور خیالش شخصی و غیر کلیشه ای و غیر تکراری  و متغیر های شعرش متنوع باشد و از عاطفه ، تخیل ، تصویرگری و موسیقی واژه ها با مهارت استفاده کند از شانس بیشتری برای ماندگاری برخوردار است .
 
چه قالب هایی را بیشتر می پسندید؟

استقبال امروزی ها از غزل و چهارپاره و مثنوی بیشتر از سایر قالب ها است . البته علاقه به قطعه و رباعی هم وجود دارد . خودم بیشتر غزل و چهارپاره را ترجیح می دهم.
 
مجموعه چاپ شده شعر هم دارید ؟و بعنوان یک ناشر وضعیت نشر کتاب ،بخصوص در حوزه ی شعر را چطور می بینید ؟

بله ، دو مجموعه شعر چاپ شده با عنوان های "عطر سیب حوا "و "پیچ امین الدوله و چند غزل دیگر " دارم اما برای نشر شعرهایم شبکه های اجتماعی را ترجیح می دهم.

در شبکه های اجتماعی همه نوع مخاطب پیدا می شود از منتقد حرفه ای گرفته تا مخاطب عام . بازخوردها صادقانه تر است و امکان ارتباط و حتی همکلامی با مخاطب وجود دارد.

در خصوص صنعت شعر فقط یک جمله بگویم که شرایط نشر کتاب اصلا خوب نیست . ترجیح می دهم وارد جزئیات مشکلات صنعت نشر نشوم.

و سخن آخر؟

درست بخوانیم .درست بنویسیم .افعال ، اصطلاحات ، کلمات ، رسم الخط های ابداعی نامتعارف را به ساختار فاخر زبان تحمیل نکنیم.
زبان میراث گرانبهای پدران ماست ، این امانت را به بهترین شکل به فرزندانمان بسپاریم.

 

 

سایت تخصصی فیش حج محمد

سایت آگهی فیش حج

اینستاگرام حج محمد

مشاوره رایگان حج و زیارت

کانال تلگرام حج محمد

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

فهرست داوطلبان شناخته شده انتخابات ۱۴۰۰

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر بررسی‌ها نشان می‌دهد در این بین، ۱۰ نامزد سابقه وزارت دارند و ۱۶ کاندیدا هم پیش از این نماینده مجلس بوده‌اند.
 
روز اول

۱. سعید محمد ۱۳۴۷ تهران، فرمانده سابق قرارگاه خاتم الانبیا

۲. محمدحسن نامی متولد ۱۳۳۲بیجگان، وزیر ارتباطات در دولت احمدی نژاد

۳. حسین دهقان متولد۱۳۳۶ اصفهان، مشاور رهبری رد صنایع دفاعی/ جانشین اسبق رئیس ستاد مشترک سپاه/ وزیر دفاع دولت اول روحانی/ رئیس بنیاد شهید در دولت‌های دوم خاتمی و اول احمدی نژاد

۴. محمد زارع فومنی متولد ۱۳۵۲ فومن دبیرکل حزب مردم اصلاحات

روز دوم

۵. محمود احمدی نژاد متولد ۱۳۳۵ آرادان رئیس جمهور دولت‌های نهم و دهم

۶. امیرحسین قاضی‌زاده ۱۳۵۰، فریمان نایب رئیس مجلس

۷. محمد عباسی ۱۳۳۷، گرگان وزیر ورزش و جوانان و وزیر تعاون در کابینه احمدی نژاد

۸. رستم قاسمی ۱۳۴۳ سرگاه وزیر نفت احمدی نژاد و فرمانده سابق قرارگاه خاتم الانبیا

۱۰. حسن سبحانی ۱۳۳۲ دامغان نماینده سه دوره مجلس/ استاد اقتصاد

۱۱. محمدحسن قدیری ابیانه ۱۳۳۳ تهران فعال سیاسی اصول‌گرا/ سفیر پیشین ایران در مکزیک و استرالیا

۱۲. قدرتعلی حشمتیان ۱۳۳۲ سنقر نایب‌رئیس اول خانه احزاب ایران/ نماینده ادوار مجلس

روز سوم

۱۳. محمدرضا صباغیان بافقی ۱۳۴۷بافق نماینده مهریز در مجلس یازدهم

۱۴. محمود صادقی ۱۳۴۱ الیگودرز نماینده اصلاح‌طلب مجلس دهم

۱۵. علی مطهری ۱۳۳۶تهران نایب رئیس مجلس دهم

۱۶. رامین مهمانپرست ۱۳۳۹ تهران سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه/ سفیر سابق ایران در لهستان

۱۷. محسن مهرعلیزاده ۱۳۳۵ مراغه
رئیس سازمان تربیت بدنی در دولت خاتمی/ استاندار اصفهان در دولت روحانی/ رئیس فدراسیون بین‌المللی ورزش‌های زورخانه‌ای و عضو هیئت مدیره سازمان منطقه آزاد کیش

روز چهارم

۱۸. علیرضا افشار ۱۳۳۰ مشهد فرمانده پیشین نیروی مقاومت بسیج

۱۹. فریدون عباسی ۱۳۳۷ آبادان نماینده مجلس و رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی

۲۰. شاهین محمد صادقی ۱۳۴۲ کازرون عضو هیئت رئیسه دو دوره مجلس

روز پنجم

۲۱. محسن هاشمی ۱۳۴۰ قم رئیس شورای شهر تهران

۲۲. علی لاریجانی ۱۳۳۶ نجف رئیس سه دوره مجلس/ رئیس پیشین سازمان صداوسیما/ دبیر پیشین شورای عالی امنیت ملی

۲۳. مسعود پزشکیان ۱۳۳۳ مهاباد وزیر بهداشت دولت خاتمی/ نایب رئیس مجلس دهم

۲۴. شمس الدین حسینی ۱۳۴۶ اصفهان وزیر اقتصاد دولت احمدی نژاد/ نماینده مجلس

۲۵. ابوالحسن فیروزآبادی ۱۳۴۰، نجف دبیر شورای عالی فضای مجازی/ رئیس مرکز ملی فضای مجازی ایران

۲۶. عباس آخوندی ۱۳۳۶، نجف وزیر پیشین راه و شهرسازی در دولت روحانی

۲۷. عزت الله ضرغامی ۱۳۳۸، تهران رئیس پیشین سازمان صداوسیما

۲۸. مصطفی کواکبیان ۱۳۴۱، سمنان
دبیرکل حزب مردم سالاری/ نماینده مجلس دهم

۲۹. ابراهیم رئیسی ۱۳۳۹، مشهد رئیس قوه قضائیه/ تولیت سابق آستان قدس رضوی

۳۰. علیرضا زاکانی ۱۳۴۴، تهران رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی

۳۱. سید عباس نبوی ۱۳۳۹، قم اعضای هئیت مؤسس دفتر تحکیم وحدت

۳۲. اسحاق جهانگیری ۱۳۳۶ سیرجان معاون اول رئیس جمهور در دولت روحانی/ نماینده ادوار مجلس/ وزیر معادن در دولت‌های خاتمی

۳۳. مسعود زریبافان ۱۳۳۶، تهران معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید در دولت دوم احمدی نژاد

۳۴. محمد خوش چهره ۱۳۳۲، تهران نماینده مجلس هفتم/ استاد اقتصاد

۳۵. محمد شریعتمداری ۱۳۳۹، تهران
معاون اجرایی رئیس جمهور در ابتدای دولت روحانی/ وزیر بازرگانی دو دولت خاتمی/ وزیر صنعت و وزیر تعاون در دولت روحانی/ سرپرست وزارت ورزش و جوانان در دولت روحانی

۳۶. عبد الناصر همتی ۱۳۳۷، کبودرآهنگ رئیس کل بانک مرکزی/ استاد اقتصاد

۳۷. محسن رضایی ۱۳۳۳، مسجد سلیمان دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام/ فرمانده سپاه در دوران جنگ تحمیلی

۳۸. رسول منتجب نیا ۱۳۲۷، شیراز دبیرکل حزب جمهوریت ایران اسلامی/ نماینده ادوار مجلس

۳۹. محسن رهامی ۱۳۳۲، قیدار نماینده ادوار مجلس

۴۰. سعید جلیلی ۱۳۴۴، مشهد دبیر پیشین شورای عالی امنیت ملی/ عضو مجمع تشخیص مصلت نظام

۴۱. محمدجواد حق شناس ۱۳۳۹ آبادان عضو شورای شهر تهران
 
 
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

تبریک وزیر میراث فرهنگی به مناسبت روز بزرگداشت فردوسی

به گزارش خبرگزاری آریا به نقل از روابط عمومی وزارت میراث فرهنگی؛ در پیام تبریک آقای علی‌اصغر مونسان به این مناسبت آمده است:
«حکیم ابوالقاسم فردوسی، حماسه سرای بلند آوازه ایران زمین، پرچمدار خردورزی در فرهنگ و تمدن ایرانی و مبشر صلح و دوستی است.
فردوسی را نگاهبان زبان فارسی می‌دانند، از آنرو که با سرایش یکی از عظیم‌ترین منظومه‌های حماسی جهان به زبان فارسی حیاتی دوباره و به فرهنگ و ادبیات کشورمان غنایی افزون بخشید.
بی‌تردید گرامیداشت مقام و منزلت فردوسی، پاسداشت بخشی ارزشمند از گنجینه میراث‌فرهنگی این مرز و بوم است. بر این سیاق وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در کنار اقدامات متعددی که برای توس انجام داده، ساماندهی و بازپیرایی محوطه تاریخی توس را نیز دنبال کرده است تا شرایط حضور گردشگران داخلی و خارجی در آرامگاه فردوسی تسهیل شود.
ضمن بزرگداشت یاد و نام بلند حکیم توس، فرارسیدن روز فردوسی را به همه ایرانیان و دوستداران زبان فارسی در سراسر جهان تبریک و تهنیت می‌گویم.»

سایت تخصصی فیش حج محمد

سایت آگهی فیش حج

اینستاگرام حج محمد

مشاوره رایگان حج و زیارت

کانال تلگرام حج محمد

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

برگزاری رویداد فرهنگی- هنری سخن‌گوی پارسی در خوزستان

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز خوزستان ،  مدیر کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان خوزستان گفت: این مجموعه ویژه برنامه‌ی شاهنامه‌شناسی «سخن‌گوی پارسی» را به مناسبت سالروز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، به صورت مجازی برگزار می‌کند.وحید کیانی افزود : نشست شاهنامه‌شناسی «سخن‌گوی پارسی» به همت حوزه‌ی فرهنگی – هنری کانون امیدیه، ویژه‌ی مربیان و کودکان و نوجوانان مراکز کانون این حوزه و با هدف معرفی حکیم ابوالقاسم فردوسی به عنوان یکی از چهره‌های تاثیر‌گذار در پاسداشت زبان فارسی و همچنین معرفی شاهنامه و شاهنامه‌خوانی به عنوان میراثی اصیل، ماندگار و موثر در تقویت حافظه و اندیشه‌ی کودکان و نوجوانان، برگزار می‌شود.وی گفت : رویداد فرهنگی- هنری «سخن‌گوی پارسی»، ساعت ۱۳، روز یکشنبه ۲۶ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰، در سامانه‌ی مجازی کانون حوزه‌ی امیدیه، برگزار خواهد شد.مربیان، کودکان و نوجوانان خوزستانی در این برنامه، با تاریخچه‌ی مجسمه‌ی میدان فردوسی، اسطوره‌های شاهنامه و ارتباط میان آموزه‌های قرآنی و اعتقادات و باور‌های ایزدی در شاهنامه آشنا می‌شوند و در مرحله‌ی بعد به ارائه‌ی آثار شاهنامه‌خوانی خود و مشاعره با ابیات شاهنامه می‌پردازند.

سایت تخصصی فیش حج محمد

سایت آگهی فیش حج

اینستاگرام حج محمد

مشاوره رایگان حج و زیارت

کانال تلگرام حج محمد

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

چگونه پای رنگین‌پوستان آفریقایی بر موسیقی ایران باز شد؟!

به مناسبت شرکت در دهمین دوره جشنواره فیلم‌های ایرانی استرالیا از پوستر خارجی مستند «سبالو» به کارگردانی محسن نساوند رونمایی شد. این پوستر را محترم نساوند طراحی و اجرا کرده است.

دهمین دوره جشنواره فیلم‌های ایرانیِ استرالیا به صورت فیزیکی از 20 می (30 اردیبهشت) تا 16 ژوئن (26 خرداد) در چهار شهر سیدنی، ملبورن، بریزبن و پرت و پس از آن به مدت 10 روز به صورت آنلاین در سراسر استرالیا برگزار می‌شود. در بخشی مجزا از جشنواره فیلم‌های ایرانی استرالیا به سینمای جنوب پرداخته می‌شود و به همین منظور فیلم «سبالو» برای این بخش انتخاب شده و به نمایش درمی‌آید.

این فیلم که در حال حاضر در سینماهای «هنروتجربه» روی پرده است روایتی از زندگی محمود بردک نیا نوازنده سازهای کوبه‌ای است که اصالتی آفریقایی دارد و سال‌ها پیش اجدادش از زنگبار، جنوب تانزانیا به بوشهر مهاجرت کردند. او تلاش می‌کند با موسیقی و هنرش سنت پدران خود را زنده نگه دارد.

«سبالو» همچنین در لایه‌های زیرین خود نگاهی به تأثیر غیرقابل انکار رنگین‌پوستان آفریقایی‌تبار در موسیقی آیینی و سنتی جنوب ایران و بوشهر دارد.

محسن نساوند مستندساز و عکاس بوشهری فعالیت خود را از 1378 با تئاتر در بوشهر آغاز کرد و فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی سینما از دانشگاه آزاد بوشهر در سال 1390 است. نساوند تاکنون کارگردانی مستندهایی چون«سایه»، «تالار وحدت هفت صبح»، «الف سمبو»، «ژلوفن» و «داون» را برعهده داشته است.

عوامل مستند «سبالو» عبارت‌اند از کارگردان: محسن نساوند، دستیار کارگردان و تدوین: عابدین رمضانی، فیلمبردار: آیین ایرانی، بهتاش کمه زری، سعید بوشهری، مهرداد افراسیابی و علی کارگر، موسیقی: حبیب مفتاح و محسن شریفیان، مشاور پروژه: سیف الله صمدیان و انیس قناعت، صدابردار: محمد بوشهری و آریو انصاری، صداگذار: امین محمدی، اصلاح رنگ: محمد زرین‌پور، تصاویر هوایی: کوروش زارعی، مجتبی هدایت جو و کاوه زارعی، طراح پوستر: محترم نساوند و مسعود نساوند، برنامه‌ریز: امیر یوسف اکبرزاده، مدیر تولید: بهمن رسولی، مترجم: مرجان مدرس، عکاس: بابک منصوریان، سیدحسین حسینی، سیدمحمد فاطمی و با سپاس از سعید عرب‌زاده، آرشیو تصاویر و عکس: محمدرضا بلادی، عماد دباش زاده، نجف کازرونی (مستند اربعین) ناصر تقوایی، مشاور رسانه‌ای: نغمه دانش آشتیانی، تهیه‌کننده: فاطمه معتمدآریا

سایت تخصصی فیش حج محمد

سایت آگهی فیش حج

اینستاگرام حج محمد

مشاوره رایگان حج و زیارت

کانال تلگرام حج محمد

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

به بهانه 25 اردیبهشت روز نکوداشت فردوسی/ خوان هشتم

امروز 25 اردیبهشت ماه روز نکوداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی حماسرای شهیر ایرانی و فخر ادب فارسی است. خالق اثر بی بدیل و جاویدان شاهنامه که سهم سترگی در زنده نگهداشتن هویت ، زبان و فرهنگ ما ایرانیان دارد.
ادبیات گرانسنگ فارسی گنجینه ای لایزال و میراث باشکوه ما ایرانیان است. اسطوره و حماسه به گونه ای افتخار آمیز با زندگی مردمان ما عجین شده است و شاهنامه فخر ادب فارسی و شاهکار فردوسی پاکزاد خورشیدی است تابناک بر بلندای تاریخ ادبیات ما. داستان پهلوانی ها ،وطن دوستی و جوانمردی ایرانیان کهن و حماسه هایی که در هر عصری زنده و جاویدان است. شاهنامه گویی شناسنامه همه ما ایرانیان است ؛بستری ارزنده برای نمایش تاریخ شکوهمند این ملک و در زمانه ما بستری برای توسعه گردشگری در شرق ایران زمین . هر چند که رونق گردشگری نوپای و ناشناخته ایران زمین همت عالی می خواهد و پایمردی ورای عبور ازهفت خوان ، اما فرزندان این آب و خاک میراث داران رستم و سهراب و آرش و کاوه اند وخواستن برایشان عین توانستن است.
شاهنامه فرصت بی نظیری است که می توان بر مبنای آن گردشگری ادبی را در شرق کشور رونق داد.
بدون شک این نوع گردشگری می تواند بزرگترین نقطه عطف رونق در سیستان و بلوچستان باشد ؛مکانی که بسیاری از داستان های شاهنامه در آنجا اتفاق افتاده است وقهرمانان اصلی شاهنامه فردوسی نظیر رستم و سهراب، خاندان دستان و خاندان نریمان و بسیاری دیگر اهل این دیار ند.
روشن است که شناسایی قابلیت های گردشگری ادبی در بستر شاهنامه اولین خوان شکست محرومیت ها و رونق اقتصاد گردشگری این منطقه خواهد بود. شناسایی مکان های رویدادهای شاهنامه در سیستان و بازسازی داستان های اساطیری در قالب موزه، شهرک و پارک شاهنامه گام هایی است که می تواند گردشگران ادبی داخلی و خارجی را به سوی این سرزمین زرخیز روانه کند. نقالی و شاهنامه خوانی داشته های دیگری است برای روشن کردن چراغ گردشگری ادبی این مرز و بوم.
ساخت فیلم و روایت سازی از اساطیر شاهنامه در لوکیشن های تاریخی ایران گام دیگری برای استفاده از بزرگترین شاهکار ادبی ایران زمین است. حرکتی که می توان با نمایش آن بزرگترین تبلیغات را برای گردشگری ناشناخته ایران زمین رقم زد . ای کاش اهالی هنر در این زمینه دست بجنبانند و اهالی میراث در کارزار شناساندن و حفظ مفاخر فرهنگی این دیار با جان و دل پای کار بیایند. خوان هشتم توسعه گردشگری ادبی ایمان به میراث شکوهمند این ملک و همت برای شناساندن آن به جهانیان است.

سایت تخصصی فیش حج محمد

سایت آگهی فیش حج

اینستاگرام حج محمد

مشاوره رایگان حج و زیارت

کانال تلگرام حج محمد

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

بهروز غریب‌پور: شاهنامه؛ اثری در ستایش حقیقت و ستودن پروردگار است

دیدارنیوز ـ زبان هر جامعه، قوم و کشوری بازتاب آرا، افکار، نظر و در یک کلام تمدن و فرهنگ آن جامعه است. در طول تاریخ چه بسا کشور‌های فراوانی را می‌توان نام برد که در پسِ پشت حمله کشور‌های قدرتمند نه‌تن‌ها شاهد از بین رفتن فرهنگ و تمدن خود که از آن بالاتر شاهد تغییر، دگرگونی یا نابودی زبان مادری‌شان بودند.

ایران با پیشینه تاریخی کهن و باستانی در سیر تطور و تحول حیات خود، بار‌ها شاهد تاخت‌وتاز دشمنان بوده‌است؛ اما دراین‌میان آنچه هویت، جایگاه و شناسه فرهنگی آن یعنی زبان و ادب فارسی به شمار می‌رود هیچ‌گاه دست‌خوش تغییر نشده‌است. یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌ها در دستیابی به این مهم را می‌توان حکیم ابوالقاسم فردوسی و شاهکار جاودانه او در پاسداشت زبان فارسی یعنی شاهنامه نام برد. کتابی که از قرن پنجم هجری تا امروز یکی از اصلی‌ترین سردمداران حفظ زبان فارسی است.

اما این گنجینه ارزشمند چه در زمان سرایش و چه سال‌های بعد از آن با وجود تلاش بسیاری پادشاهان و حکمرانانی که بدون هویت ایرانی بر این آب‌وخاک سلطنت کردند با دشمنی و حتی تلاش برای نابودی روبرو بوده است. جایگاه رفیع، ارزشمند و قله‌نشین شاهنامه فردوسی و ریشه‌های آن در پاسداشت زبان فارسی حتی در سخت‌ترین دوره‌ها از سینه به سینه و دل به دل میان ایرانیان هویت‌بخش و پاسدار زبانی بود که خاستگاه تمدن، فرهنگ ایرانی و شناسنامه هویت ایران‌زمین را بازتاب می‌داد.

دلایل کم‌اقبالی و بی‌توجهی هنر‌های دراماتیک به شاهنامه فردوسی

در بهره بردن آثار هنر دراماتیک در عرصه تئاتر و سینما هیچ‌گاه شاهد آن قدر و ارزشی نبوده‌ایم که غربی‌ها در مواجهه با آثار ادبی خود هستند. آن‌ها بار‌ها برای بازتاب تفکر و تمدن‌شان در اقتباس مستقیم و غیرمستقیم از آثار ادبی خود، شاهکار‌های متعدد و مختلفی را در قامت آثار سینمایی و تئاتری خلق کرده‌اند.

این‌که دلیل کم اقبالی و به بیانی صریح‌تر بی‌توجهی هنرمندان تئاتر و سینمای کشورمان نسبت به چنین گنجینه ادبی، حماسی و داستانی چیست را باید در دلایل مختلف جست وجو کرد. از بی‌میلی و کم رمقی پژوهشگران نسبت به مداقه و پژوهش در این گنجینه ادبی تا ضعف و سستی نظام آموزشی در بهره‌بردن عینی و عملی از داشته‌های کهن ادب فارسی به‌ویژه شاهنامه، از تهمت و انگ‌هایی، چون اختصاص شاهنامه فردوسی به کتابی درباره پاسداشت و ستایش شاهان و تقبیح و نکوهش آن تا کم‌توجهی نهاد‌های فرهنگی، ادبی و هنری دولتی و بی‌محلی مدیران به خلق آثاری مستند و مستدل برگرفته‌شده از این گنجینه ادب فارسی تنها بخشی از دلایل بی‌توجهی به شاهنامه در کشورمان را شامل می‌شود.

حال که روز بیست‌وپنجم اردیبهشت مصادف با روز بزرگداشت فردوسی و روز پاسداشت زبان و ادب فارسی قرار گرفته‌ایم با بهروز غریب‌پور پژوهشگر، نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر که فصل مهمی از قریب به پنج دهه فعالیت هنری اش در اقتباس از شاهکار‌های ادب فارسی رقم خورده‌است، دلیل کم‌محلی و بی‌توجهی به شاهنامه فردوسی در خلق آثار دراماتیک را به بحث گذاشته‌ایم.

غریب‌پور در گفتگو با ایرنا اظهار داشت: دغدغه ذهنی ام درباره پژوهش و تولید اثر درباره فردوسی و شاهکار جاودانش شاهنامه، تنها مختص به تولید اپرای عروسکی رستم و سهراب نبوده است.

نخستین بار برای افتتاح المپیک غرب آسیا در سال ۷۵ - ۷۶ براساس هفت‌خان رستم برای افتتاحیه آن مراسم با گروهی ۷۰۰ نفره و چند هزار قطعه عروسکی و بازیگر، این اثر را روی صحنه بردم. اتفاقاً پس‌از آن در بازی‌های آسیایی این کار تقلید شد و حتی آثاری بر اساس شخصیت‌های بزرگ دیگری، چون ابن‌سینا، خیام، عطار و دیگران در مراسم افتتاحیه بازی‌های آسیایی تولید شد.

وی با بیان آنکه گرایش به فردوسی و به‌کارگیری آثار او در صحنه‌های بزرگ و کوچک همواره مد نظرش بوده و هست ادامه داد: با تایید مواردی، چون تنبلی نسل جوان در امر پژوهش، بی‌توجهی دانشکده‌ها و مراکز تربیتی، نبود حمایت نهاد‌های دولتی متولی فرهنگ در حوزه تولیدات مرتبط با فردوسی و گنجینه عظیم آن یعنی شاهنامه دلیل بی‌توجهی به فردوسی را باید در کنار آن دلایل ذکر شده در فهرست بلندبالایی جست‌وجو کرد.

کارگردان اپرای عروسکی رستم و سهراب تصریح کرد: در دوره پهلوی اول به موضوع باستان‌گرایی به عنوان یکی از ویژگی‌های هویت ایرانی توجه و کمابیش از آثاری با این محور حمایت شد. ساخت آرامگاه فردوسی و توجه به چنین مواردی در دستور دولت و حکومت قرار گرفت. کسانی مانند مجتبی مینوی یا عبدالحسین نوشین نیز کنار بسیاری بزرگان و ادبا در هزاره فردوسی حضور داشتند و ایفای نقش کردند.

وی افزود:، اما به‌تدریج این موضوع مطرح شد که، چون یک شاه از شاهنامه حمایت کرده فردوسی درباره شاهان و شاهنشاهی است و عملاً گرایش به فردوسی به گرایشی سخیف و بی‌ارزش بدل شد و اقتباس از داستان‌های شاهنامه نیز همین سرنوشت را پیدا کرد. دکتر مهدی فروغ طی یک بررسی در دهه ۴۰ و ۵۰ خورشیدی از تولید ۱۵۰ نمایشنامه براساس شاهنامه فردوسی و داستان‌های شاهنامه صحبت کرد. بسیاری از این آثار شانس روی صحنه رفتن را داشتند حتی در تئاتر‌های لاله‌زاری شاهد اجرای داستان‌هایی از شاهنامه به شکل اجرا‌های مردم‌پسندی بودیم که رنگ صحنه به خود دیدند.

این مدرس و پژوهشگر تاکید کرد: آن گرایش به شاهنامه به سبب همان نگرش آلوده به جهل به ضدگرایش به شاهنامه تبدیل شد. اما اخیراً با نقالی اندکی مساله بی توجهی به شاهنامه فردوسی جبران و بار دیگر گرایشی در نسل جوان به داستان‌های شاهنامه ایجاد شده است.

شاهنامه؛ اثری در ستایش حقیقت و ستودن پروردگار است

شاهنامه نه در ستایش شاهان که درباره ستایش حقیقت و پروردگار است

غریب‌پور یادآور شد: اولین فیلم‌نامه‌نویس، اپرا نویس و داستان‌نویس و داستان‌سرای ایرانی فردوسی بوده است. همچنان که ایلیا و اودیسه باید در دستور کار همه دانشکده‌های تئاتری قرار بگیرد، در ایران باید در دانشکده‌های سینما، تئاتر و رشته‌های ادبی دوباره شاهنامه‌خوانی به‌عنوان یکی از دروس اصلی قرار گیرد.

یکی از تهمت‌های بزرگ به فردوسی آن است که شاهنامه درباره ستایش شاهان است که مطلقا اینگونه نیست. شاهنامه اتفاقاً درباره ستایش حقیقت و ستودن پروردگار است. فردوسی معلم عرفان ایرانی به شیوه خودش و معلم عرفای بعد از خودش نیز هست. او حتی معلم خیام است. هرچه ما در رباعیات خیام می‌بینیم در لابه‌لای داستان‌های ایرج، سیاوش، رستم و سهراب و دیگران وجود دارد.

شاهنامه همواره قربانی کج‌اندیشی شده است

غریب‌پور تاکید کرد: به‌کرات گفته‌ام از نظر ساختار دراماتیک، حداقل ۱۸ اثر دراماتیک ناب در داستان‌های شاهنامه وجود دارد که با آثار اِشیل، سوفوکل و شکسپیر برابری می‌کند که هیچ، حتی بالاتر از آن‌ها نیز قرار می‌گیرد. اگر شاهنامه فردوسی در دانشکده‌ها توسط کسانی که واقعاً عمری را پای شاهنامه گذاشته‌اند تدریس شود و اگر دانشجویان نحوه صحیح و اصولی استخراج داستان‌ها را از شاهنامه را فرا بگیرند، ایمان دارم تمام داستان‌های فردوسی درس‌هایی برای هزاران سال عمر بشریت است.

کارگردان اپرای عروسکی مکبث افزود: درباره آثار شکسپیر شما فکر نمی‌کنید اگر لیر شاه را روی صحنه ببرید یک اثر تاریخی را روی صحنه برده‌اید، خیر. لیر شاه را روی صحنه می‌بریم برای آنکه یک اثر انسانی و یک داستان تلخ بشری را ببینیم، عبرت بگیریم و تاسف بخوریم. به‌همین دلیل فکر می‌کنم شاهنامه هم در زمان گرایش افراطی به شاهنامه و هم هنگام طرد شاهنامه قربانی کج‌اندیشی شده‌است.

غریب‌پور تصریح کرد: وقتی چنین جوی را به‌صورت اغراق‌آمیز نسبت‌به یک اثر ایجاد می‌کنید و آن نگاه غلوآمیز به امر قابل‌قبول بدل می‌شود، طبیعی است احمد شاملو، فردوسی را در حد یک کله‌پز معرفی کند. درحالی‌که جنبشی که در مورد ضحاک پدید می‌آید چنان برای تاریخ بشریت درس‌آموز است که باید به انحای مختلف و از جهات گوناگون به آن داستان توجه شود. توجه کنید واقع‌گرایی که در فردوسی وجود دارد برای داستان‌نویسان، نمایشنامه‌نویسان و فیلم‌نامه‌نویسان امروز عبرت‌آموز است.

کارگردان اپرای سعدی یادآور شد: برای آنکه ضحاک از ابتدا ماردوش، ستم کاره، خون‌خوار و بی‌رحم نبوده است. ضحاک عمر اسطوره‌ای دارد و یک دوره تاریخی نزدیک به ۳۰۰ سال پادشاهی می‌کند. پادشاهی او در آن دوران سرشار از عدل است. حتی زمانی که کاوه آهنگر علیه او قیام می‌کند، یک‌بار او از درباریان شهادت می‌گیرد چقدر نیکی‌ها کرده، چقدر برای سرزمینش مفید بوده است. اما بعد‌ها به سبب غرور و تکبر می‌بینیم تبدیل به عنصری ضدانسانی می‌شود که حتی فردوسی او را در جریان قیام فریدون و کاوه به قتل نمی‌رساند و می‌گوید او را در دماوند در غاری به زنجیر کشند. برای آنکه شر و ستمگری نیرویی دائم است. فردوسی این‌قدر سطحی فکر کند اگر ضحاک کشته شود ستم از جهان پاک می‌شود.

هیچ‌یک از آثار شکسپیر، پند و درس‌های شاهنامه را ندارد

غریب‌پور ادامه داد: وقتی اینچنین به اثری، چون شاهنامه نگاه می‌کنید متوجه می‌شوید هیچ‌یک از آثار شکسپیر چنین درسی در بطن خود ندارند. چند سال پیش یک لیبرتو (متن اپرا یا اپرانامه) با نام کاوه ناتمام نوشته بودم که حتی تا مرحله اجرا رفت، اما اجرا نشد. در آن تاکید داشتم که کاوه در عمل قیام می‌کند، اما اندیشه اداره‌کردن و ادامه‌دادن حکومت را ندارد. حرکتی که او می‌کند، حرکتی ناتمام است. این‌ها تمام براساس شواهد موجود در شاهنامه فردوسی است.

داستان رستم و سهراب، فوق‌العاده درس‌آموز است. وقتی رستم می‌گوید: «کدامین پدر هرگز این کار کرد/ سزاوارم اکنون به گفتار سرد؛ به گیتی که کشتست فرزند را/ دلیر و جوان و خردمند را»، در حقیقت فریادی است که رستم علیه غرور، تکبر، بی‌توجهی به نصایح، پندها، راهنمایی‌ها و مشاوره‌ها، می‌زند. یا وقتی می‌گوید: «چه گویم چرا کشتمش بی‌گناه/ چرا روز کردم بروبر سیاه»؛ طرح این سوال‌ها، طرح سوال‌هایی ابدی و ازلی و فوق‌العاده دراماتیک است.

شاهنامه؛ اثری در ستایش حقیقت و ستودن پروردگار است

دریغ از حمایت و توجه

غریب‌پور ادامه داد: طبق آنچه تاکنون ذکرش رفت، تصور می‌کنم فردوسی و شاهنامه شناخته نشده است. برای جبران این آسیب باید به شیوه علمی وارد میدان شد. من حتی اعتراضی به کار بزرگ عبدالحسین نوشین دارم. او خودش تئاتری است. بازیگر، مترجم و کارگردان بوده است. اما وقتی می‌آید شاهنامه را تصحیح می‌کند از نوشتن یک مقدمه درباره آنکه این داستان‌ها چقدر جنبه‌های دراماتیک دارد دریغ می‌کند. او مثل یک مصحح دقیق و زرف‌اندیش به ادبیات نگاه نمی‌کند. کاری که در نقطه مقابل او بزرگی، چون دکتر (محمدجعفر) محجوب انجام می‌دهد. او بعد از تصحیح شاهنامه به جنبه‌های نمایشی این آثار توجه می‌کند.

کارگردان اپرای عروسکی عشق گفت: با توجه به همه این دلایل تاکید می‌کنم فردوسی چه در حوزه حماسه و چه در حوزه عرفان کاملاً ناشناخته مانده است.

خلق را تقلیدشان در باد داد

با اتکا به تمام صحبت‌ها و نکته‌های مورد اشاره توسط دکتر بهروز غریب‌پور این سوال پیش می‌آید که در سایه ایجاد آسیب کج‌روی درباره درک و دریافت صحیح بزرگی مانند فردوسی و شاهنامه‌اش که در دوره پهلوی اول ایجاد شد، در این سیر و گذار تاریخی چرا کمتر پژوهشگران، کارشناسان و نهاد‌های آکادمیک زنهاری به آن کج‌اندیشان دادند تا شاهد قرار گرفتن مسیر درست در درک و دریافت دقیق و عمیق فردوسی و شاهنامه باشیم.

اگر روی نام بهروز غریب‌پور خط بکشیم، به چند نام دیگر می‌توانیم دست یابیم در اصلاح آن مسیر به کج رفته تمام قد وارد شده باشند. آن‌گونه که غریب‌پور اشاره کرد در این مسیر شاهد کم‌کاری بدنه نهاد‌های فرهنگی و هنری دولتی نیز بودیم. چرا با وجود تمامی این آسیب‌ها نهاد‌های آکادمیک، کارشناسان و پژوهشگران به چنین بزنگاهی توجه نکردند تا نسل امروز بتواند گام‌های صحیح آن‌ها را در این مسیر ادامه دهند.

در پاسخ به این پرسش غریب‌پور گفت: پاسخ به طرح این دغدغه جوابی مفصل نیاز دارد، اما سعی می‌کنم مجمل پاسخ دهم. دیده و شنیده‌ایم که یک نمایشنامه در غرب به دلایل متعددی مهم و برجسته می‌شود. به فاصله کوتاهی عده‌ای بلند می‌شوند بلافاصله آن را ترجمه و روی صحنه می‌آورند. این یعنی همان تقلیدی که خلق را بر باد داده‌است.

وی ادامه داد: امروز می‌بینیم در غرب مدام در انتظار گودو یا آوازه‌خوان طاس در جال اجراست. این را می‌بینیم و می‌شنویم، اما اصلا فکر نمی‌کنیم در غرب تماشاخانه‌ها، سالن‌های اپرا و سالن‌هایی که آثار کلاسیک روی صحنه می‌برند از توجه به اسطوره‌های باستانی یونان اشباع شده‌اند. پس نیازمند تنفس هستند. اما دقیقاً ساعت را با ساعت آن‌ها و تاریخ‌مان را با تاریخ آن‌ها تنظیم کرده‌ایم.

خیلی وقت‌ها برای یک استاد کراهت دارد بگوید من به گذشته ایران کار دارم، تخصصم در این حوزه است و می‌خواهم به معرفی متون باستانی بپردازم. می‌هراسد به او بگویند از زمانه عقب افتاده‌است. نتیجه آن می‌شود که وقتی به نسل امروز می‌گویید آیا می‌دانستید محمدعلی فروغی به‌عنوان یک سیاست‌مدار استخوان‌دار تاریخ معاصر ایران نمایشنامه ترجمه کرده؟ آیا می‌دانید ناصرالملک نایب‌السلطنه نخستین مترجم اتللوی شکسپیر است؟ گمان می‌کنند آن‌ها را دست انداخته‌اید. این‌ها را در دانشگاه‌ها تدریس نمی‌کنند. اما تا اسمی امروزی مطرح می‌شود به سبب دسترسی آسان به منابع از طریق ایرنترنت و جستجویی ساده، طرف اطلاعاتی را به دست می‌آورد و تلخ‌تر آنکه فکر می‌کند باسواد است.

شاهنامه؛ اثری در ستایش حقیقت و ستودن پروردگار است

غریب‌پور در بیان دیگر دلایل خود درباره آسیب‌های موجود در بدنه محیط‌های دانشگاهی در تشریح بی‌توجهی به پیشینه سترگ ایران در حوزه مبانی فرهنگی، چون شاهنامه فردوسی گفت: امروز به رساله‌های دانشگاهی کافی است که نگاهی کنیم. این خود ویترینی است بر این جهالت. ببینید چقدر درباره پیتر بروک، گروتوفسسکی و نظایری از این‌دست هنرمندان رساله وجود دارد. این به معنای کاهش ارزش آن هنرمندان نیست. حرف من آن است در این میان اگر ۱۰ اثر پیدا شد که به چگونگی استخراج نمایشنامه‌ها، اپرا‌ها یا فیلم‌نامه‌ها از شاهنامه فردوسی اشاره کرده باشد آن وقت می‌توانید بگویید که حرف من غلط است.

رو برگرداندن از داشته‌های کهن به سبب تقلید از الگو‌های مدرن

غریب‌پور تاکید کرد: نگاه تازه داشتن به داشته‌های فرهنگی و ادبی کهن می‌تواند یکی از راه‌های اصلی برای برقرایر پل میان نگاه مدرن و هویت معنابخش باستانی باشد. در برداشت و تولید از داستان‌های شاهنامه اصلاً قرار نیست همفکر و هم‌سلیقه باشیم. با استناد به این رویکرد معتقدم داستان رستم و سهراب یا داستان سیاوش چونان جنبه‌های بی‌شمار دارد که هر کس می‌تواند به آن از زاویه‌ای متفاوت بنگرد.

وی با ذکر مثالی ادامه داد: اخیراً اپرایی دیدم براساس نمایش الکترا (اثر سوفوکل نمایشنامه‌نویس شهیر یونان باستان) که کاملاً به شیوه مدرن تولید شده بود. اگر دانش و توانمندی داشته باشیم یک غزل حافظ را می‌توانیم چنان بخوانیم که تصور کنیم شاعرش شب قبل آن را سروده است. یا اگر به فردوسی نگاه امروزی بیاندازیم انگار که فردوسی هم دوره و معاصر شماست.

فکر می‌کنم آسیب درافتادن به تقلید از آثار مدرن و بی‌توجهی به داشته‌های کهن فرهنگی و ادبی به نیاز آدم‌ها به شهرت‌های آنی بازمی‌گردد. این درست به معنای تغییر معنای ثروت است که در جامعه ما رُخ داده است. قبلاً یک نفر عمری تلاش می‌کرد وقتی به سن ۷۰ سالگی می‌رسید، اگر حرفه‌اش در زمره کار‌های خلاقه نبود به ثروت و مکنتی دست پیدا می‌کرد. ولی امروز وقتی می‌بینید یک جوان چنان دارای سرمایه‌ای است که می‌تواند یک کارخانه صنعتی را در جنوب کشور بخرد مسلم است یک جایی راه را به خطا رفتیم. این مساله در مورد نمایشنامه‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس و اپرا نویس نیز صادق است.

نظام آموزشی ما، نظام فرسوده و مقلدی است که توسط جوانان کهنسال اداره می‎شود

غریب‌پور در پاسخ به این پرسش که با وجود تمام آسیب‌ها و با این نظام آموزشی و نگرش موجود آیا می‌توان به فردایی که امروز، نسل جدید و جوانان آن را نمایندگی می‌کنند امیدی داشت؟ گفت: به این پرسش باید با تامل فراوان پاسخ داد. با اتفاقاتی که امروزه در دانشگاه‌ها می‌افتد که همه دنبال لقب استاد هستند. همه دوست دارند شاگردان و دانشجویان مطیع و گوش به‌فرمان تربیت کنند. کلاس‌ها اگر یک ساعت است سه ربع آن به بدگویی و غیبت و ترور شخصیت دیگران پرداخته می‌شود و یک ربع آن حالا ممکن است چیزی گفته شود، نه! چنین امیدی وجود ندارد!

وی با تاکید بر آنکه باید اصلاحات جدی در نظام آموزش هنری صورت گیرد خاطرنشان کرد: با قدرت می‌گویم زمان کار خود را می‌کند. بسیاری از مخاطبان آثاری که با محوریت سعدی، حافظ، فردوسی، عطار و شیخ صنعان به صحنه بردم را جوانانی آگاه و مطلع تشکیل می‌دهند که در این حوزه تحقیق می‌کنند. میان آن‌ها افرادی هستند که هر اثر را ۱۰ یا ۲۰ بار دیده‌اند. این خود نشان‌دهنده نگاه تحقیقی، پژوهشی و علاقه آن‌ها به فرهنگ و ادبیات باستانی ایران است.

نظام آموزشی ما یک نظام فرسوده و مقلد است. مشکل اینجاست که این نظام را اتفاقاً استادان پیر و کهنسال اداره نمی‌کنند که جوانان فرسوده آن را اداره می‌کنند. کسانی که اگر از آن‌ها سوال کنید خانم یا آقای محترم شما بگویید که آیا از میان شخصیت داستان‌ها برصیصای عابد را می‌شناسید؟ با خود فکر می‌کنند برصیصای عابد کیست؟ حتما این نام جدیداً گذاشته شده‌است؟ ولی اگر به او بگویید که سید یا ادموند یا هر اثر داستانی غربی را می‌شناسند با جست‌وجویی ساده در گوگل جوابی می‌گیرند و پاسخ می‌دهند و ادعای دانش و فضل هم می‌کنند.

کارگردان اپرای عروسکی عاشورا در پایان گفت: درباره ادبیات عرفانی و ادبیات حماسی مطلقاً در دانشکده‌ها خبری وجود ندارد. به این دلیل اگر وضع بر همین منوال پیش رود نمی‌توان به فردا امیدی داشت. اما اگر به آن‌هایی که خارج از دانشگاه با آگاهی و نگاه پرسشگر و رفتاری پژوهشی مشغول فعالیت هستند دل ببندید قطعا امیدی وجود دارد.

 

سایت تخصصی فیش حج محمد

سایت آگهی فیش حج

اینستاگرام حج محمد

مشاوره رایگان حج و زیارت

کانال تلگرام حج محمد

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

در سینما چه خبر است ؟

به مناسبت شرکت در دهمین دوره جشنواره فیلم‌های ایرانی استرالیا از پوستر خارجی مستند «سبالو» به کارگردانی محسن نساوند و تهیه‌کنندگی فاطمه معتمدآریا رونمایی شد.

این پوستر را محترم نساوند طراحی و اجرا کرده است.

در بخشی مجزا از جشنواره فیلم‌های ایرانی استرالیا به سینمای جنوب پرداخته می‌شود و به همین منظور فیلم «سبالو» برای این بخش انتخاب شده و به نمایش درمی‌آید.

دهمین دوره جشنواره فیلم‌های ایرانیِ استرالیا به صورت فیزیکی از ۲۰ می (۳۰ اردیبهشت) تا ۱۶ ژوئن (۲۶ خرداد) در چهار شهر سیدنی، ملبورن، بریزبن و پرت و پس از آن به مدت ۱۰ روز به صورت آنلاین در سراسر استرالیا برگزار می‌شود.

این فیلم که در حال حاضر در سینماهای «هنروتجربه» روی پرده است روایتی از زندگی محمود بردک نیا نوازنده سازهای کوبه ای است که اصالتی آفریقایی دارد و سال ها پیش اجدادش از زنگبار، جنوب تانزانیا به بوشهر مهاجرت کردند. او تلاش می کند با موسیقی و هنرش سنت پدران خود را زنده نگه دارد.

«سبالو» هم‌چنین در لایه‌های زیرین خود نگاهی به تاثیر غیرقابل انکار رنگین‌پوستان آفریقایی‌تبار در موسیقی آیینی و سنتی جنوب ایران و بوشهر دارد.

محسن نساوند مستندساز و عکاس بوشهری فعالیت خود را از ۱۳۷۸ با تئاتر در بوشهر آغاز کرد و فارغ التحصیل رشته کارگردانی سینما از دانشگاه آزاد بوشهر در سال ۱۳۹۰ است. نساوند تاکنون کارگردانی مستندهایی چون«سایه»، «تالار وحدت هفت صبح»، «الف سمبو»، «ژلوفن» و «داون» را برعهده داشته است.

عوامل مستند «سبالو» عبارتند از کارگردان: محسن نساوند، دستیار کارگردان و تدوین: عابدین رمضانی، فیلمبردار: آیین ایرانی، بهتاش کمه زری، سعید بوشهری، مهرداد افراسیابی و علی کارگر، موسیقی: حبیب مفتاح، محسن شریفیان، مشاور پروژه: سیف الله صمدیان، انیس قناعت، صدابردار: محمد بوشهری، آریو انصاری، صداگذار: امین محمدی، اصلاح رنگ: محمد زرین پور، تصاویر هوایی: کوروش زارعی، مجتبی هدایت جو،کاوه زارعی، طراح پوستر: محترم نساوند، مسعود نساوند، برنامه ریز: امیر یوسف اکبرزاده، مدیر تولید: بهمن رسولی، مترجم: مرجان مدرس، عکاس: بابک منصوریان، سیدحسین حسینی، سیدمحمد فاطمی و با سپاس از سعید عرب زاده، آرشیو تصاویر و عکس: محمدرضا بلادی، عماد دباش زاده، نجف کازرونی (مستند اربعین) ناصر تقوایی، مشاور رسانه ای: نغمه دانش آشتیانی، تهیه‌کننده: فاطمه معتمدآریا.

سایت تخصصی فیش حج محمد

سایت آگهی فیش حج

اینستاگرام حج محمد

مشاوره رایگان حج و زیارت

کانال تلگرام حج محمد

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

وصیت فرهنگ‌نویس و مترجم سرشناس کشور / مزارم در قطعه هنرمندان و نام آوران نباشد

مراسم تشییع و خاکسپاری محمدرضا باطنی، ظهر امروز (شنبه، ۲۵ اردیبهشت‌)، در بهشت‌ زهرای تهران برگزار شد و پیکر این زبان‌شناس و استاد ادبیات فارسی، بنا به وصیت خود او، در قطعه‌ای جز هنرمندان و نام‌آوران انجام شد.

محمدرضا باطنی متولد سال ۱۳۱۳ در اصفهان بود و مدرک دکتری زبان‌شناسی همگانی و زبان‌های باستانی را از دانشگاه تهران گرفت و در ادامه در همین دانشگاه، استاد شد.

کتاب‌های «توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی»، «مسائل زبان‌شناسی نوین»، «نگاهی تازه به دستور زبان»، «چهار گفتار درباره زبان» و ... از جمله تالیفات اوست.

«زبان و زبان‌شناسی» رابرت هال، «زبان‌شناسی جدید» مانفرد بی یرویش، «درآمدی بر فلسفه» بوخینسکی و ... از آثار ترجمه او هستند. فرهنگ معاصر انگلیسی - فارسی هم به همت او منتشر شده است./خبرآنلاین

سایت تخصصی فیش حج محمد

سایت آگهی فیش حج

اینستاگرام حج محمد

مشاوره رایگان حج و زیارت

کانال تلگرام حج محمد

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰