به گزارش عصر چهارشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، سیدمجتبی حسینی دراین پیام آورده است: استاد راهجیری آنچه را از استادان بزرگ خوشنویسی آموخته بود و حاصل سال ها پژوهش خود را بی دریغ به جوانان آموزش داد و
در تداوم جریان خوشنویسی موثر بود. استاد راهجیری دغدغه و نگاه جامعی به مسایل و تاریخ هنر خوشنویسی داشت و از همین نگاه است که آموزش و پژوهش را با حمیت و جدیت همراه با خوشنویسی و کتابت آثار انجام داد. سال ها خوشنویسی کرد اما همیشه به چرایی و چگونگی در خوشنویسی هم اندیشید و درباره آن پژوهش کرد.
معاون امور هنری وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی در ادامه این پیام نوشته است: استاد راهجیری خوشنویس ارزشمند و گرانقدری است چنانکه استادش علی اکبر کاوه لقب زُبدَه الکُتّاب را به او داد، در آموزش هم هنرمندانی را پرورش داد که مسیر خوشنویسی را با آموزه ها و کندوکاوهای خود پیش ببرند و گنجینه پژوهش های استاد هم تا همیشه برای خوشنویسی و فرهنگ و هنر ایران ماندگار است.
حسینی در پایان این پیام نوشته است: درگذشت استاد راهجیری را به خانواده گرامی اش، هنرمندان خوشنویس و دوستداران فرهنگ و هنر کشور تسلیت می گویم و برای آن زنده یاد نکونام علو درجات را از درگاه خداوند متعال خواهانم.
راهجیری،حلقه اتصال سنت در زمانه ما بود
هادی مظفری مدیرکل هنرهای تجسمی درگذشت استاد علی راهجیری از بزرگان هنر خوشنویسی ایران را به خانواده ایشان و اهالی فرهنگ و هنر و جامعه خوشنویسان تسلیت گفت.
وی در این پیام راهجیری نوشته است: هنرمندان خوشنویسی که محضر استادان بزرگ گذشته را درک کرده اند، حلقه اتصال سنت در زمانه ما هستند. استاد علی راهجیری در مکتب استادانی هنر آموخت که نامشان فخر خوشنویسی ارجمند ایران است.
در گذشت استاد راهجیری این خوشنویس بلند مرتبه که شاگردان بسیاری را نیز آموزش داد، تألم و درد فراوانی برای جامعه هنری ایران به جای گذاشت. برای خانواده محترم استاد راهجیری صبر و آرامش آرزومندم و فقدان او را به هنرمندان خوشنویس و اهالی فرهنگ و هنر تسلیت می گویم و از خداوند متعال برای او نامی نیک و درجاتی اعلا خواهانم.
استاد علی راهجیری خوشنویس پیشکسوت ٢١ اردیبهشت ١٤٠٠ در سن ۸۳ سالگی درگذشت. وی در سال ۱۳۱۷ در محله سبزه میدان رشت دیده به جهان گشود و در مکتب استادان بزرگ خوشنویسی همچون زرین‌خط، محمّد فرزیب، ابوالفضل موسوی کجوری، حسن و حسین میرخانی و علی اکبر کاوه پرورش یافت. او سالیان متمادی در انجمن خوشنویسان ایران به تعلیم هنرجویان پرداخت و خوشنویسان فراوانی از آموزه‌های این استاد بهره بردند.
راهجیری علاوه بر مهارت در خوشنویسی، در زمینه تحقیق و پژوهش نیز فعال بود و از آثار پژوهشی او می‌توان کتاب‌های «تذکره خوشنویسان معاصر»، «تاریخ مختصر خط»، «سیر خوشنویسی در ایران»، «زندگانی و آثار عمادالکتّاب» و «تذکره خوشنویسان ایران» را نام برد. او کتاب‌های دیگری نیز نوشته بود که فرصتی برای انتشار نیافته بودند، از جمله کتاب «ادب‌التعلیم» که به گفته خود استاد انتشار آن می‌تواند نمونه‌ای بی‌نظیر از نکات خوشنویسی نستعلیق در اختیار مخاطبان قرار دهد زیرا شامل نکاتی است که از هشت استاد بزرگ خود فراگرفته است و تجربیات خود را نیز به آن افزوده است.
استاد علی‌اکبر کاوه پس از دیدن چند صفحه از مثنوی لیلی و مجنونِ مکتبی شیرازی به قلم کتابت علی راهجیری، در ذیل آن مرقومه لقب زبده‌الکُتاب را به او اعطا کرد. دانش و اطلاعات استاد راهجیری درباره تعلیم نستعلیق و شناخت ابزار خوشنویسی به گونه‌ای بود که از او با عنوان دانشنامه خوشنویسی یاد می‌کردند. مردادماه ۱۳۹۸ مراسم نکوداشت استاد علی راهجیری به پاس
چند دهه آموزش و پژوهش در عرصه خوشنویسی، در موزه خوشنویسی ایران برگزار شده بود.
